A LETTER FROM GAZA! – ΓΡΑΜΜΑ ΑΠΟ ΤΗ ΓΑΖΑ!

https://israelyesgr.wordpress.comThe truth about Hamas   True and heart breaking story   By Itzik Azar, Translated in English by Moshe Mekler July 2014 A letter from Ahmed, son of a friend of mine from Gaza. This letter came to my hands from Ahmed that lives in Gaza.   Background: I knew Ahmed’s father, Mussah, who worked many years ago at a metalworking shop in south Tel Aviv district.   A very nice man who used to leave every morning Gaza at 04:00 am and start working at 6:30am at the metalworking shop in Tel Aviv. Mussah worked hard in order to provide for his family to buy an apartment in the city of Gaza. Ahmed, Mussah’s son used to come once in a while to help his father with his work.     Today Ahmed, a is a 30 year old father writes his history: “Many years ago when my father had to leave his work in Tel Aviv he started to work in a small metalworking shop in Gaza. Economy was hard and I used to help him work in order to provide for our family. A minute after Israel had to leave the Gaza strip in 2006, Pickup trucks started driving around the city with thugs from Hamas raged the streets of the city.   They were shooting everywhere and hitting every person that looked like he was against their agenda, people were afraid to walk the streets, my father banned my family to leave the house for a few days.   After a few days only me and my father went outside to the metalworking shop in order to provide for our family, every time we heard a vehicle we would fear and look for a hideout at the shop.   One day a pickup truck filled with Hamas thugs stopped by the shop, they went in and took the owner, two days after he came back with his face down and talked to my father, I sat aside and listened.     I understood Hamas notified him that from today his shop will work for Hamas, and Hamas only. They set the prices and the demand that was ordered from the shop.   Since that day every morning an armed Hamas member used to come to the shop and give us orders to make winged metal pipes and straight ahead I understood that they were used to launch rockets.   One day a pickup truck drove by and stopped, the Hamas members came down and took my father from the shop, we never saw him again, later I understood they killed him and threw his body to a pit.   Life became harder and harder, work wasn’t easy, we got a small allowance that barely was enough for bread and milk.   One day a friend of mine offered me to γο with him to do some work. Since I needed the money I went with him.   We came to an apartment in Gaza, we were six guys, they put us at the back of a truck, we sat in the dark and couldn’t see where were going, we drove for an hour and finally they stopped and we come out of the truck standing in a closed building, we didn’t know where we are. They showed us a hole in the ground and told us to go down, the slope was scary and we found ourselves inside a tunnel, we walked for a few hundred meters and we got to the end where two Hamas members waited for us, they gave us working tools and explained to us what to do in order to make the tunnel longer. Work was hard, we were suffocating from lack of air, we used to work 8 hour shifts and then 4 hours of rest, we stayed in the tunnel for 10 days.     The Hamas members changed every day, they used to scream on us and hit us when they thought supply of work was low, after 10 days they took us out, put us in a truck, gave us little money and drove us back to someplace in Gaza.     We didn’t know where we’ve been, what tunnel we dug, the pay was low but they did pay, I never came back to do that work.     I went back to try to get some work at the metalworking shop but I found that it was closed. I asked the neighbours what happened and they answered with fear that Hamas moved the shop to another location and nobody knew where.     Τhey told me that every morning a truck with Hamas members comes, picks up the workers, puts them at the closed back of the truck and drive them away and bring them back late at night.   I found my self working in temporary jobs in order to provide for my family. We live in constant fear, once in a while a truck full with armed Hamas members comes by and attacks civilians.   We see in Gaza the rich Hamas members living in glamorous houses, driving new cars, sending their children to universities abroad while most of Gaza’s citizens living in fear and poverty, without the ability to work.   Sometimes the kids are telling that Hamas are giving away free candies in different locations around Gaza, the kids go to get the sweets and right after that, we hear that rockets were launched from the same location. Israel retaliates to the same location and kids get hurt.   I write you this letter because the situation is very bad.   Luckily for us we are living in the city of Gaza but we have families that live in other parts of the Gaza strip, the Hamas runs a war against Israel, shooting rockets constantly on your communities and we the people of Gaza suffer the consequences, we just have no place to hide.   The members of Hamas are hiding in their bunkers underground, some of them are not even in the Gaza strip, they are protected and they have no problem to continue to fight. There were many families that rented Hamas rooms and yards at the back of their homes, the Hamas gave them money to put food on the table and now they fire rockets to Israel from those people’s homes, many of the homes get blown by your airforce strikes. We suffer so much, we’re afraid of the Hamas, we’re afraid of your bombings, there are huge explosions all the time, we hear the sound of Hamas launching their rockets and we know that in a minute there will be another sound of blast from your rockets.     We heard about the tunnels that Hamas dug and I understood that I helped them, what I don’t understand is why Hamas is doing everything possible to hurt Israel instead of developing the Gaza strip to make the people’s lives better.     I hope everything will end, and that me and my family will survive, but I lost hope, I know that Hamas will take all the money that the world gives to restore Gaza and use it to build more tunnels, buy more weapons and build more villas for the heads of Hamas. Hamas’s thugs will continue to drive the streets and hurt the civilians.     The only thing I can say is that some of Hamas leaders are hiding in bunkers under hospitals and schools because they know Israel won’t hurt them there and that’s a shame. We hope that the world will help to free us from the fearful and cruel Hamas rule in the Gaza strip.   I’m sure that if you’ll spread this letter you won’t expose my father’s real name who was your friend and neither my name.   I pray for death to all Hamas members and that we will get freedom and a chance to live a normal life for our children in Gaza.   I wish we can go back to the days my father worked in Tel Aviv with his good friends in Israel Inshalla! مرحبا – God willing! .  https://israelyesgr.wordpress.com    Write a Comment

http://israelyesgr.wordpress.com  Η αλήθεια για τη Χαμάς Mία αληθινή και συγκινητική ιστορία. Του Itzik Azar, Μεταφράστηκε στα Ελληνικά από  IsraelYesGR.wordpress.com (Israelman/Ισραελμαν) Ιούλιος 2014    Μια επιστολή από τον Aχμέντ, γιος ενός φίλου μου από τη Γάζα.  Η επιστολή ήρθε στα χέρια μου από τον Αχμέντ που ζει στη Γάζα.  Ιστορικό: Ήξερα τον πατέρα του Αχμέντ, Μούσσα, ο οποίος εργάστηκε πολλά χρόνια σε ένα εργαστήρι μεταλλουργίας στην νότια περιοχή του Τελ Αβίβ.  Ένας πολύ καλός άνθρωπος ο οποίος συνήθιζε να φεύγει κάθε πρωί από τη Γάζα στις 04:00 το πρωί και άρχιζε να εργάζεται στις 6:30 το πρωί στο εργαστήρι μεταλλουργίας στο Τελ Αβίβ.  Ο Μούσσα, εργαζόνταν σκληρά προκειμένου να εξασφαλίσει για την οικογένειά του να αγοράσει ένα διαμέρισμα στην πόλη της Γάζας. Ο Αχμέντ, γιος του Μούσσα ερχόταν μερικές φορές να βοηθήσει τον πατέρα του στη δουλεία.  Σήμερα ο Αχμέντ, είναι 30 ετών, πατέρας που γράφει την ιστορία του:   «Πριν από πολλά χρόνια, όταν ο πατέρας μου έπρεπε να φύγει από την εργασία του στο Τελ Αβίβ, άρχισε να εργάζεται σε ένα μικρό εργαστήρι μεταλλουργίας στη Γάζα.  Η οικονομία ήταν άσχημη και τον βοηθουσα στη δουλειά προκειμένου ζήσει την οικογένειά μας.  Αμέσως μετά που το Ισραήλ αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τη Λωρίδα της Γάζαςτο 2006, φορτηγάκια άρχισαν να γυρίζουν στη πόλη με τραμπούκους της Χαμάς ελέγχοντας τους δρόμους της πόλης με τη βία.  Πυροβολούσαν παντού και χτυπούσαν οποιονδήποτε έμοιαζε σαν να ήταν αντίθετος με την ατζέντα τους. Οι άνθρωποι φοβόντουσαν να περπατήσουν στους δρόμους, ο πατέρας μου απαγόρευσε στην οικογένειά μου να βγεί από το σπίτι για μερικές ημέρες.  Μετά από μερικές ημέρες μόνο εγώ και ο πατέρας μου βγαίναμε για να πάμε στο μεταλλουργίο, ώστε να ζήσουμε την οικογένειά μας, και κάθε φορά που ακούγαμε κάποιο όχημα φοβόμαστε και κρυβόμαστε μέσα στο μαγαζί.  Μια μέρα ένα φορτηγό γεμάτο με τραμπούκους της Χαμάς σταματήσε στο εργαστήρι, και πήγαν και πήραν τον ιδιοκτήτη. Δύο ημέρες μετά ήρθε πίσω με τα μάτια να κοιτάνε στο πάτωμα και μίλησε με τον πατέρα μου – κάθισα στην άκρη και άκουγα.  Κατάλαβα ότι η Χαμάς τον είχε ενημερώσει ότι από σήμερα το μαγαζί του θα δούλευε για τη Χαμάς, και μόνο για τη Χαμάς. Αυτοί έθεταν τις τιμές και τις πωλήσεις για το μαγαζί.  Από εκείνη την ημέρα κάθε πρωί ένα ένοπλο στέλεχος της Χαμάς, έρχόταν στο μαγαζί και να μας δώσει διαταγές να φτιάξουμε σωλήνες με φτερωτό μέταλλο και αμέσως κατάλαβα ότι τα χρησιμοποιούσαν για να εκτοξεύουν πυραύλους.  Μια μέρα, ένα φορτηγό πέρασε δίπλα και σταμάτησε, τα μέλη της Χαμάς κατέβηκαν και πήραν τον πατέρα μου από το μαγαζί. Δεν τον είδαμε ποτέ ξανά, αργότερα κατάλαβα ότι τον σκότωσαν και πέταξαν το σώμα του σε ένα λάκκο.  Η ζωή έγινε όλο και πιο δύσκολη, η δουλειά δεν ήταν εύκολη, λαμβάναμε ένα μικρό επίδομα που μόλις και μετά βίας ήταν αρκετό για το ψωμί και το γάλα.  Μια μέρα ένας φίλος μου προσφέρθηκε να πάω μαζί του για να δουλέψω. Αφού είχα ανάγκη τα χρήματα, πήγα μαζί του.  Ήρθαμε σε ένα διαμέρισμα στη Γάζα, ήμασταν έξι, μας έβαλαν στο πίσω μέρος ενός φορτηγού, καθίσαμε στο σκοτάδι και δεν μπορούσε να δούμε πού πήγαιναν. Ταξιδέψαμε για μια ώρα και τελικά σταμάτησαν και βγήκαμε από το φορτηγό σε ένα κλειστό κτίριο – δεν ξέραμε πού βρισκόμαστε.  Μας έδειξαν μια τρύπα στο έδαφος και μας είπαν να πάμε κάτω. Η κλίση ήταν επικίνδυνη και βρεθήκαμε μέσα σε ένα τούνελ, περπατήσαμε για μερικά εκατοντάδες μέτρα και φτάσαμε στο τέλος, όπου δύο μέλη της Χαμάς μας περίμεναν, μας έδωσαν εργαλεία και μας εξήγησαν τι έπρεπε να κάνουμε προκειμένου να γίνει η σήραγγα μεγαλύτερη.  Η εργασία ήταν σκληρή, ασφυκτιούσαμε απο έλλειψη αέρα, δουλεύαμε 8 ώρες και στη συνέχεια είχαμε 4 ώρες ανάπαυσης. Μείναμε στο τούνελ για 10 ημέρες.   Τα μέλη της Χαμάς άλλαζαν καθημερινά, μας φώναζαν και μας χτυπούσαν όταν πιστεύαν ότι η παραγωγικότητα ήταν χαμηλή.  Μετά από 10 ημέρες μας πήραν, μας έβαλαν σε ένα φορτηγό, μας έδωσαν λίγα χρήματα και μας πήγαν κάπου στη Γάζα.  Δεν ξέραμε πού μας πήγανε, ποιο τούνελ σκάβαμε, η αμοιβή ήταν χαμηλή όμως μας πληρώσαν – ποτέ δεν επέστρεψα να κάνω αυτή τη δουλεια. Πήγα πίσω να προσπαθήσω να βρω εργασία στο εργαστήρι μεταλλουργίας, αλλά το βρήκα κλειστό. Ρώτησα τους γείτονες τι συνέβη και μου απάντησαν, με φόβο, ότι η Χαμάς μετέφερε το εργαστήρι σε άλλο μέρος και κανείς δεν ήξερε πού.  Μου είπαν ότι κάθε το πρωί ένα φορτηγό με τα μέλη της Χαμάς έρχεται, παίρνει τους εργάτες, τους βάζει στο κλειστό πίσω μέρος του φορτηγού και τους οδηγούν μακριά και να τους φέρνουν πίσω αργά το βράδυ. Βρήκα τον εαυτό μου να δουλεύει σε διάφορες προσωρινές θέσεις εργασίας, ώστε να ζήσω την οικογένειά μου.  Ζούμε σε συνεχή φόβο, μερικές φορές ένα φορτηγό γεμάτο με ένοπλα μέλη της Χαμάς έρχεται   και επιτίθονται σε πολίτες. Βλέπουμε στη Γάζα τα πλούσια μέλη της Χαμάς που ζουν σε χλυδάτα σπίτια, οδήγούν καινούργια αυτοκίνητα, στέλνουν τα παιδιά τους σε πανεπιστήμια του εξωτερικού, ενώ οι περισσότεροι από τους πολίτες της Γάζας ζουν στον φόβο και τη φτώχεια, χωρίς τη δυνατότητα να εργαστούν.  Μερικές φορές τα παιδιά λένε ότι η Χαμάς μοιράζει δωρεάν καραμέλες σε διάφορες τοποθεσίες γύρω από τη Γάζα. Τα παιδιά πηγαίνουν να πάρουν τα γλυκά και αμέσως μετά μαθαίνουμε ότι πύραυλοι εκτοξεύθηκαν από το ίδιο μέρος. Το Ισραήλ αντεπιτίθεται στην ίδια θέση και τα παιδιά τραυματίζονται.  Σου γράφω αυτό το γράμμα, διότι η κατάσταση είναι πολύ κακή.  Ευτυχώς για εμάς ζούμε στην πόλη της Γάζας, αλλά έχουμε συγγενείς που ζουν σε άλλα μέρη της Λωρίδας της Γάζας. Η Χαμάς κάνει πόλεμο εναντίον του Ισραήλ, εκτοξεύοντας πυραύλους συνεχώς προς τις δικές σας πόλεις και εμείς ο λαός της Γάζας υποφέρουμε τις συνέπειες, απλά δεν έχουμε να κρυφτούμε πουθενά.  Τα μέλη της Χαμάς κρύβονται στα καταφύγιά τους κάτω από το έδαφος, ορισμένοι από αυτούς δεν είναι καν στη Λωρίδα της Γάζας, τους προστατεύουν και δεν έχουν κανένα πρόβλημα να συνεχίσουμε να πολεμούν.  Υπήρχαν πολλές οικογένειες που νοικιάζανε στα σπίτια τους κάποια δωμάτια και κήπους στη Χαμάς, ηΧαμάς τους έδωσε χρήματα για να βάλουν φαγητό στοτραπέζι και τώρα εκτοξεύουν τους πυραύλους προς το Ισραήλ από τα σπίτια αυτών των ανθρώπων, έτσι πολλά από τα σπίτια έχουν καταστραφεί από τις δικές σας αεροπορικές επιδρομές.  Yποφέρουμε τόσο πολύ, φοβόμαστε τη Χαμάς, φοβόμαστε τις βομβιστικές σας επιθέσεις, γίνονται τεράστιες εκρήξεις. Συχνά, ακούμε τον ήχο της Χαμάς που εκτοξεύουν τους πυραύλους τους και γνωρίζουμε ότι αμέσως μετά θα ακούσουμε μια αλλη έκρηξη από τους πυραύλους σας.  Έχουμε ακούσει για τα τούνελ που έσκαψε η Χαμάς, και κατάλαβα ότι εγώ τους βοήθησα. Αυτό που δεν καταλαβαίνω είναι γιατί η Χαμάς   κάνει ό,τι είναι δυνατόν για να βλάψει το Ισραήλ, αντί να αναπτύξει την Λωρίδα της Γάζας για να κάνουν ζωή των ανθρώπων καλύτερη.  Ελπίζω ότι όλα θα τελειώσουν και εγώ και η οικογένειά μου θα επιβιώσoυμε, αλλά έχω χάσει κάθε ελπίδα. Ξέρω ότι η Χαμάς θα λάβει όλα τα χρήματα που θα δώσει ο κόσμος να αποκαταστήσει τη Γάζα και θα τα χρησιμοποιήσει για να σκάψει περισσότερες σήραγγες, θα αγοράσουν περισσότερα όπλα και θα χτίσουν περισσότερες βίλες για τους αρχηγούς της Χαμάς. Οι τραμπούκοι της Χαμάς θα συνεχίσουν να κυκλοφορούν στους δρόμους και θα βλάπτουν τους άμαχους πολίτες.  Το μόνο πράγμα που μπορώ να πω είναι ότι ορισμένοι από τους ηγέτες της Χαμάς κρύβονται σε καταφύγια και υπόγεια των νοσοκομείων και σχολείων, επειδή γνωρίζουν το Ισραήλ δεν θα τους βλάψει εκεί, και αυτό είναι κρίμα.  Ελπίζουμε ότι ο κόσμος θα βοηθήσει να μας ελευθερώσει από το φόβο και τη σκληρή κυβέρνηση της Χαμάς στη Λωρίδα της Γάζας.  Είμαι σίγουρος ότι αν διαδώσεις αυτό το γράμμα δεν θα εκθέσεις το πραγματικό όνομα του πατέρα μου που ήταν φίλος σου και ούτε το δικό μου όνομά.  Προσεύχομαι για το θάνατο όλων των μέλών της Χαμάς και ότι θα έχουμε ελευθερία και την ευκαιρία να ζήσουμε μια φυσιολογική ζωή για τα παιδιά μας στη Γάζα.  Μακάρι να μπορούσαμε να πάμε πίσω στις ημέρες που ο πατέρας μου εργαζόταν στο Τελ-Αβίβ με τους καλούς του φίλους του στο Ισραήλ  Inshalla!. مرحبا – Με τη θέληση το Θεού!  Μεταφράστηκε στα Ελληνικά από IsraelYesGR.wordpress.com (Israelman/Ισραελμαν) https://israelyesgr.wordpress.com   Γράψτε ένα σχόλιο