Αρχική > Uncategorized > Περήφανος που είμαι Λευκός – Ο Michael Richards απολογείται.

Περήφανος που είμαι Λευκός – Ο Michael Richards απολογείται.

Σχόλιο Ισραελμαν (Israelman): Έλαβα το παρακάτω email. Με ενόχλησε αλλά και με έκανε να σκεφτώ αφού χτυπά πολύ ευαίσθητα σημεία των (πολυ-πολιτισμικών) καιρών μας.

Πρέπει επίσης να το διαβάσετε έχοντας υπ’ όψη την Αμερικάνικη νοοτροπία περί ρατσισμού, ισότητας και την Αμερικάνικη ιστορία σκλαβιάς των μαύρων και εκμετάλευσης των Λατινο-Αμερικάνων. Είναι πολύ λεπτό θέμα και όποιος το αγγίζει, περπατάει σε τεντωμένη κλωστή!!!

Πολύ εύκολα θα μπορούσαμε να βρούμε παρόμοια στοιχεία στην Ελληνική κοινωνία και μεταναστευτική πραγματικότητα της Ελλάδας, γενικά της Ευρώπης και φυσικά στο Ισραήλ.

Σε ποιο σημείο γινόμαστε ρατσιστές; Σε ποιό σημείο σταματάει ή πρέπει να σταματάει  η ανεκτικότητα; Σίγουρα υπάρχει μια λεπτή κόκκινη γραμμή (a fine red line) μεταξύ αποδοχής/μη-αποδοχής, ανεκτικότητας και ρατσισμού, από όλες τις πλευρές.

Προσωπικά πιστεύω στο (ποιος το ειπέ?) «Η Ελευθερία κάποιου σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία το άλλου».

Επίσης έλεγε στο αρχικό κείμενο του email, πως εκτιμούσαν οι αποστολείς του email, ότι μόνο το 5% των παραληπτών θα προωθούσαν αυτό το email λόγο της ευαισθησίας του θέματος.

https://israelyesgr.wordpress.com

—-AΡXH ΤΟΥ EMAIL—–

Ο Michael Richards απολογείται.

Ο Michael Richards είναι ευρύτερα γνωστός ως Kramer από την τηλεοπτική σειρά Seinfeld και υποσημειώνει τα παρακάτω τα οποία ήταν στην ομιλία της υπεράσπισής του στο δικαστήριο για τα ρατσιστικά σχόλια που έκανε σε show κωμωδίας (stand up comedy). Έχει κάποια πολύ ενδιαφέροντα σημεία:

Κάποιος το είπε επιτέλους… Πόσοι δίνουν πραγματικά προσοχή σε αυτό; Υπάρχουν Αφροαμερικανοί, Μεξικανοαμερικάνοι, Ασιάτες-Αμερικάνοι,  Άραβες-Αμερικάνοι, κλπ… και έπειτα,…. υπάρχουν απλά Αμερικάνοι.

Περνόντας στο δρόμο μπορείτε να με χλευάσετε φωνάνοντας «Λευκό αγόρι» (‘White boy), ‘Cracker,’ ‘Honkey,’ ‘Whitey – Ασπρούλη,’ ‘Caveman’ », (Αμερικάνικοι ρατσιστικοί χαρακτηρισμοί λευκών ανθρώπων)… και αυτό είναι εντάξει.

Αλλά αν εγώ σας αποκαλέσω αράπηδες, Kike (Αμερικάνικος ρατσιστικός χαρακτηρισμός για τους Εβραίους), πετσέτο-κέφαλε (Towel Head – Αμερικάνικος ρατσιστικός χαρακτηρισμός για τους Αραβες/Μουσουλμάνους), Sand-Nigger, Camel Jockey (αμμοαράπη Αμερικάνικος ρατσιστικός χαρακτηρισμός για τους Αφρικανούς/Αραβες), Beaner, κιτρινιάρης, ή Κινέζος … τότε είμαι ρατσιστής.

Λέτε ότι οι λευκοί διαπράτουν βία εναντίον σας … Τότε γιατί είναι τα γκέτο τα πιο επικίνδυνα μέρη για να ζήσει κανείς;

Έχετε το Ταμείο των Ηνωμένων Κολεγίων των Νέγρων (United Negro College Fund). Έχετε την ημέρα του Martin Luther King.

Έχετε τον μήνα Μαύρης Ιστορίας (Black History Month). Έχετε την ημέρα του Cesar Chavez.

Έχετε την ημέρα του ολοκαυτώματος (Yom Hashoah). Έχετε το Ma’uled Al-Nabi.

Έχετε το NAACP.

Έχετε το ΒΕΤ = Black Entertainment Television (τηλεοπτικό κανάλι για μαύρους). Αν είχαμε το WET (White Entertainment Television – κανάλι αποκλειστικά για λευκούς), θα είμασταν ρατσιστές.

Αν είχαμε μια ημέρα Λευκής Υπερηφάνιας (White Pride Day), θα μας αποκαλούσατε ρατσιστές. Αν είχαμε τον Μήνα Λευκής Ιστορίας θα είμασταν ρατσιστές.

Αν είχαμε οποιαδήποτε οργάνωση μόνο για λευκούς για την «προώθηση» της ΔΙΚΗΣ ΜΑΣ ζωής, θα είμασταν ρατσιστές.

Έχουμε ένα Ισπανικό (Hispanic) Εμπορικό Επιμελητήριο, ένα Μαύρο Εμπορικό Επιμελητήριο, και μετά απλά έχουμε το Εμπορικό Επιμελητήριο.  Αναρωτιέμαι ποιος πληρώνει γι ‘αυτό;

Μια λευκή γυναίκα δεν θα μπορούσε να πάρει μέρος στα καλλιστεία της Μiss Μαύρης Αμερικής, αλλά γυναίκες οποιουδήποτε χρώματος μπορούν να είναι στα καλλιστεία της Μiss Αμερικής.

Αν είχαμε ένα ταμείο για υποτροφίες σπουδών αποκλειστικά για λευκούς φοιτητές, σίγουρα θα είμασταν ρατσιστές.

Υπάρχουν πάνω από 60 ανοικτά διακηρυσόμενα ως Μαύρα κολέγια στις ΗΠΑ. Ωστόσο, εάν υπήρχαν «Λευκά κολέγια», αυτά θα ήταν ρατσιστικά κολέγια.

Στο Million Man March, πιστεύατε ότι κάνατε πορεία για τη φυλή και τα δικαιώματά σας. Αν βάδιζαμε εμείς για την φυλή και τα δικαιώματά μας, θα μας αποκαλούσατε ρατσιστές.

Είστε υπερήφανοι που είστε μαύροι, καφέ, κίτρινοι και πορτοκαλί, και δεν φοβόσαστε να το ανακοινώσετε. Αλλά όταν εμείς ανακοινώνουμε την λευκή υπερηφάνιά μας, μας αποκαλείτε ρατσιστές.

Μας ληστεύετε, μας κλέβετε το αυτοκίνητο και μας πυροβολείτε. Αλλά, όταν ένας λευκός αστυνομικός πυροβολεί έναν μαύρο, μέλος συμμορίας ή κτυπά έναν μαύρο έμπορο ναρκωτικών που προσπαθεί να δραπετεύσει από από το νόμο και είναι απειλή για την κοινωνία, τον αποκαλείτε ρατσιστή.

Είμαι περήφανος …. Αλλά εσείς με λέτε ρατσιστή.

Γιατί μόνο οι λευκοί μπορούν να είναι ρατσιστές;

Δεν υπάρχει τίποτα ακατάλληλο σε αυτό το e-mail. Ας δούμε ποιοι είναι υπερήφανοι αρκετά για να το προωθήσουν. Πολύ λίγοι θα το προωθούσαν. Γι’ αυτό έχουμε χάσει τα περισσότερα δικαιώματα σε αυτήν την χώρα (σημ. τις ΗΠΑ εννοεί). Δεν στεκόμαστε υπερήφανοι για τους εαυτούς μας! Να είμαστε υπερήφανοι που είμαστε ΛΕΥΚΟΙ!

Δεν είναι έγκλημα… ΑΚΟΜΑ! Αλλά κοντεύει να γίνει.

—-ΤΕΛΟΣ ΤΟΥ EMAIL—–

https://israelyesgr.wordpress.com

Γράψτε ένα σχόλιο

  1. 4 Μαΐου, 2010 στο 1:21 μμ

    ‘μόνο το 5% των παραληπτών’- Το πιο γνωστό κολπάκι, νιώθεις τύψεις, προωθείς το μήνυμα.

    Το stand up comedy δεν ήταν ΠΟΤΕ, ποτέ όμως politically correct (και ούτε θα γίνει).

    Αν κάποιος Πακιστανός με αποκαλέσει ‘gori’ εγώ δεν μπορώ να κάνω τίποτα. Αν όμως τον αποκαλέσω εγώ ‘paki’, τι θα γίνει; Χαμός. Δεν το έχω χρησιμοποιήσει ποτέ όχι επειδή είμαι αγία αλλά επειδή συνήθως μου έρχονται πρώτες κάτι άλλες ωραίες εκφράσεις.

    Το πιο κουφό είναι πως η Βρετανίδα Πακιστανή κολλητή μου αποκαλούσε όλους τους μη Βρετανούς Πακιστανούς ‘pakis’. Να προσθέσω πως οι μαύροι αποκαλούν ο ένας τον άλλον ΄nigger’ και ενίοτε ‘monkey’. ‘Όταν το άκουσα για πρώτη φορά τους έκανα παρατήρηση με είπαν χαζή. Go figure!

  2. chris
    4 Μαΐου, 2010 στο 1:45 μμ

    Israelman, θα ήθελα κι εγώ να καταθέσω την ταπεινή μου άποψη σχετικά με το post για το ρατσιστικό ξέσπασμα του Michael Richards (γιατί τέτοιο ήταν, http://www.tmz.com/2006/11/20/kramers-racist-tirade-caught-on-tape).
    Ήδη από τα σχολικά μου χρόνια, η θεώρηση της ελευθερίας ως κάτι που «περιχαρακώνει» τα άτομα ήταν για μένα προβληματική. Η Διακήρυξη των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και του Πολίτη με τη Γαλλική Επανάσταση, στην οποία περιλαμβάνεται η έκφραση, τρόπω τινά, «Η Ελευθερία κάποιου σταματάει εκεί που αρχίζει η ελευθερία το άλλου», ήταν ένα αποφασιστικό βήμα προς τις αστικές ελευθερίες που όλοι σήμερα απολαμβάνουμε αλλά όχι αρκετό για τη θεμελίωση της πραγματικής κοινωνικής υπόστασης ελεύθερων ανθρώπων. Δεν είναι τυχαίο, εξάλλου, ότι η έκφραση αυτή στη Διακήρυξη αναφέρεται στην άσκηση των φυσικών δικαιωμάτων…
    Κατά τη γνώμη μου, λοιπόν, μιλώντας για την (κοινωνική και άρα πολιτική, οικονομική, φυσική κ.λπ.) ελευθερία των ανθρώπων θα έπρεπε να γίνεται με άλλους όρους: όχι «περιχαράκωσης» ατόμων που απλά συνυπάρχουν αλλά σύνδεσης προσώπων με περιεχόμενο και ρόλο (ελευθερία κι ευθύνη) μες την κοινωνία. Παρόμοια κριτική στο σχετικό ζήτημα είχε ασκήσει και ο Κ. Μαρξ, ο οποίος, σ’ ένα μάλλον αντισημιτικό του βιβλίο, έγραφε ότι η αστική ελευθερία «βασίζεται όχι στη συνένωση ανθρώπου προς άνθρωπο, αλλά στο χωρισμό ανθρώπου από άνθρωπο. (…) Αυτή η ατομική ελευθερία και η εφαρμογή της κάνει κάθε άνθρωπο να βλέπει στους άλλους ανθρώπους όχι την πραγμάτωση της δικής του ελευθερίας, αλλά το φραγμό σε αυτή». Τα παραπάνω αποκτούν νόημα, κατά την άποψή μου, εν προκειμένω με την απολογία του Michael Richards. Ενόψει της (αναντίρρητης) ύπαρξης εθνοφυλετικών ρατσισμών μέσα στο πολυπολιτισμικό περιβάλλον της Αμερικής, ο Kramer διεκδικεί κι αυτός το μερίδιο του. Δεν προσεγγίζει το πρόβλημα της έλλειψης συνοχής και έξαρσης των συγκρούσεων με θετικό τρόπο, αλλά, απεναντίας, προτάσσει διασπαστικά τη λευκή του περηφάνια κατά των υποδεέστερων («μη καθαρών») Αμερικάνων.
    Χωρίς να παραγνωρίζω ότι υπάρχουν σπέρματα αλήθειας στα λόγια του Richards, αυτά δεν υπάρχουν παρά για να εξυπηρετήσουν την απολογητική του. Μια απολογητική μίσους και ρατσισμού που μάλλον περιπλέκει τα πράγματα παρά τα λύνει!

  3. 4 Μαΐου, 2010 στο 5:49 μμ

    Υπάρχουν κάποιοι κωμικοί που κάνουν μη-Πολιτικά-Ορθή ρατσιστική κωμωδία, και τους αποδέχονται όλοι χωρίς άσχημη κριτική. Παράδειγμα ο Bill Maher (http://www.billmaher.com/) που κάποτε είχε μια εκπομπή σε μη-συνδρομητικό κανάλι (που του την ακυρώσανε για τον υποτιθέμενο ρατσισμό) που λεγόταν Politically Incorrect. Έτσι πήγε σε συνδρομητικό κανάλι, που μπορεί να λέει σχεδόν ό,τι θέλει.

    Η διαφορά μεταξύ Richards και Maher είναι αυτό ακριβώς που είπε ο chris. Η ρατσιστική κωμωδία του Maher, ενώνει και συνδέει – το καταφέρνει αυτό με το να ξεμπροστιάζει όλους συγχρόνως. Καλό παράδειγμα είναι μια ταινία τύπου ντοκυμαντέρ που έκανε με τίτλο Religulous… (μου άρεσε πολύ αυτή η ταινία) εκεί όλες τις θρησκείες τις ξεχέζει, κανείς δεν μένει παραπονεμένος και κανείς δε μπορεί να τον κατηγορήσει για αντι-κάτι αφού είναι αντιόλων! 🙂

    Δείτε το παρακάτω video-clip από έναν μονόλογό του με τίτλο Cartoon Nutwork Mohammed in South Park… είναι καταπληκτικό… Ο μονόλογος βασίζεται στο γεγονός ότι κάποιος Ισλαμικός Οργανισμός απείλησε τους δημιουργούς μιας μη-πολιτικά-ορθή σειράς cartoon, που λέγεται South Park, επειδή υποτίθεται ότι προσβάλανε τον προφήτη Mohammed.

  4. denis
    9 Μαΐου, 2010 στο 8:27 πμ

    opos eixa tonisei pron kero to provlima kakos estiazete mono sto iran . to pakistan eine idi piriniki dynami . 200 tosa ekatomyria indoi metalagmenoi logo vretanias leitourgoun kato apo tin eleutheria tis amerikano-vretanikis afasias .kai ekoma den eidame tipota …..

    Οι Ταλιμπάν του Πακιστάν βρίσκονται πίσω από την αποτραπείσα βομβιστική επίθεση με παγιδευμένο αυτοκίνητο στην Times Square της Νέας Υόρκης, την Πρωτομαγιά, δήλωσε ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ Έρικ Χόλντερ…
    Μιλώντας στην εκπομπή του ABC «This Week» ο κ. Χόλντερ δήλωσε ότι υπάρχουν στοιχεία «που αποδεικνύουν» ότι οι Ταλιμπάν του Πακιστάν βρίσκονται πίσω από την βομβιστική απόπειρα.
    Ο υπουργός Δικαιοσύνης των ΗΠΑ πρόσθεσε ότι τίποτα δεν δείχνει ότι η πακιστανική κυβέρνηση είχε γνώση των προθέσεων του 30χρονου Φαϊζάλ Σαχζάντ, Αμερικανού πακιστανικής καταγωγής, ο οποίος συνελήφθη για την ενέργεια.
    Ο Σαχζάντ συνελήφθη το βράδυ της περασμένης Δευτέρας στο αεροδρόμιο Κένεντι της Νέας Υόρκης, ενώ προσπαθούσε να επιβιβαστεί σε πτήση με προορισμό το Ντουμπάι.

  5. denis
    11 Μαΐου, 2010 στο 12:11 μμ

    Τα αποκαλυπτήρια του μνημείου για τους Έλληνες Εβραίους, θύματα του Ολοκαυτώματος, πραγματοποιήθηκαν χθες το απόγευμα της Δευτέρας στον Κεραμεικό, στην Αθήνα.Το μνημείο, το οποίο…

    σχεδίασε η γλύπτρια, Ντιάννα Μαγκανιά, αναπαριστά ένα μαρμάρινο διαμελισμένο Αστρο του Δαβίδ, που συμβολίζει το πλήγμα που υπέστη ο Εβραϊσμός της Ελλάδας από τους ναζί. «Οι ακμές του διαμελισμένου Αστεριού του Δαβίδ δείχνουν προς τα σημεία του ορίζοντα όπου οι εβραϊκές κοινότητες της Ελλάδας αφανίστηκαν» λέει η κ.Μαγκανιά. Τα αποκομμένα τρίγωνα βρίσκονται διάσπαρτα σε μικρές ακανόνιστες αποστάσεις γύρω από το ακέραιο κεντρικό τμήμα, αναφορά στον πυρήνα που επέζησε, για να συνεχίσει την ιστορική πορεία των εβραϊκών κοινοτήτων της Ελλάδας.

    «Το σύγχρονο γλυπτό είναι μνημείο αλλά και μνήμα για όσους δεν αξιώθηκαν δικό τους τάφο» ανέφερε ο Βενιαμίν Αλμπάλας, πρόεδρος της Ισραηλίτικης Κοινότητας Αθηνών. Το μνημείο βρίσκεται έξω από την περίφραξη του αρχαιολογικού χώρου του Κεραμεικού, στη συμβολή των οδών Μελιδόνη, Ερμού και Ευβούλου.

  6. denis
    13 Μαΐου, 2010 στο 1:27 μμ
  7. denis
    13 Μαΐου, 2010 στο 1:29 μμ

    Nujood Ali, born in 1998, is a figure of Yemen’s fight against forced marriage. At the age of 10, she obtained a divorce, breaking with the tribal tradition.[1][2] In November 2008, U.S. women’s magazine Glamour designated Nujood Ali and her lawyer Shada Nasser as Women of the Year.[2][3] Nujood’s courage was praised by prominent women including Hillary Clinton and Condoleezza Rice.[4] Nujood’s lawyer and fellow recipient Nasser, born in 1964, is herself a feminist and specialist in human rights, whose involvement in Nujood’s case received much acclaim.[3][5]
    http://en.wikipedia.org/wiki/Nujood_Ali

  8. 7 Μαρτίου, 2018 στο 1:40 μμ

    I have checked your website and i have found some duplicate content, that’s why you don’t
    rank high in google’s search results, but there is a tool that can help you to create
    100% unique articles, search for: Best article rewritwer Ercannou’s
    essential tools

  1. No trackbacks yet.

Σχολιάστε